Poezja, strona 17

Walka moja wielka sprawa

Dzwony biją kule świszczą

Hełm Niemiecki serce polskie

To odznaka jest powstańca

Lata pletą  różne figle

Prawda kłamie jest czerwona

Kamień wielki pomnik nasz

Polska walczy tak jak zawsze

Każdy dzień rzeczywistość szara

Godzina każda ciężko przebyta

Gdzieś za drzwiami artysta

Utwór za utworem się tworzy

Obraz w wierszu jest zawarty

Myśl na płótno przelana

Nuty lecą strumieniami

Lekkość w bieli niewinność ścieli

Żółć w zazdrość się zaświeci

Czerwień w miłość się zamieni

Gdzieś w oddali zachód słońca

Tu tak blisko szczęścia blask

Suknia lekkość podmuch wiatru

Kwiat wciąż kwitnie

Wiatr lekką melodie gra

Liść po listku na ściółkę gna

Gdzieś tam czerwień

A gdzieś zieleń , żółć

Już nadchodzi mała jesień

cisza zbierająca dźwięk

w otchłań wołana

strojąc struny niemego głosu

krzyczy przeraźliwą pustką

otwórz i leć nikogo nie dotknij